در آیه 57 سوره احزاب می‌خوانیم (اِنّ الَّذْینَ یُؤْذُوْنَ اللهَ وَ رَسُوْلَهُ لَعَنَهُمُ اللهُ فی الدُّنْیا وَ الآخِرْةِ وَاَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهیناً) [کسانی که خداوند و پیامبرش را آزار می‌دهند خداوند آنها را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور می‌سازد ، و برای آنها عذاب خوار کنند‌ه‌ای آماده کرده است].
بدیهی است کسی نمی‌تواند به ذات پاک خداوند زیان و آزاری برساند، بنابراین منظور از ایذاء خداوند – همانگونه که مفسّران هم گفته‌اند – همان کفر و الحاد است که خداوند را به خشم می‌آورد، و تأکیدی است بر مجازات کسانی که پیامبر و مؤمنان را آزار می‌دهند ، چرا که آزار آنها بمنزله آزار خداست.
در اینجا در روایات متعدّدی که از طرق برادران اهل سنّت و از طرق اهلبیت (ع) رسیده می‌خوانیم که پیامبر اکرم (ص) فرمود (ای علی ! هر که تو را آزار برساند مرا آزار رسانده است) به این ترتیب آزار او هم سنگ آزار ، پیامبر (ص) است .
(حاکم حسکانی) در (شواهد التّنزیل) از (جابر بن عبدالله) نقل می‌کند که می‌گوید از پیغمبر اکرم (ص) شنیدم که به علی (ع) می‌فرمود (مَنْ آذاکَ فَقَدْ آذانی) [کسی که تو را آزار کند مرا آزار کرده است]. (شواهد التّنزیل 2/98،ح 777)
و نیز در حدیث دیگری از علی بن ابی طالب (ع) نقل می‌کند در حالی که به موی خود اشاره کرده بود و در دست گرفته بود فرمود (رسول خدا (ص) این حدیث را برای من بیان کرد، در حالی که موی خود را به دست گرفت بود و فرمود (مَنْ آذی شَعرَهً مِنْکَ فَقَدْ آذانی وَ مَنْ آذانی فَقَدْ آذی اللهَ وَ مَنْ آذی اللهَ فَعَلَیْهِ لَعَنَه اللهُ) [کسی که یک موی توی تو را آزار برساند مرا آزار رسانده ، و کسی که مرا آزار رساند خدا را آزار رسانده، و کسی که خدا را آزار رساند لعنت خدا بر او باد]. (همان مدرک/97، ح 776)
این احادیث (متضافره) و گسترده که بسیاری از آنها از احادیثی است که دانشمندان اهل سنّت تصریح به صحّت سند آن کرده‌اند به خوبی نشان می‌دهد که علی (ع) همچون جان پیامبر (ص) است ، عشق به او عشق به پیامبر (ص) ، و محبّتش محبّت به رسول خدا (ص) و ایذاء و آزار او ، ایذاء و آزار رسول خدا (ص) است .
آیا با این حال تردیدی باقی می‌ماند در این که علی (ع) برترین فرد امّت بعد از رسول خداست و شایشته‌ترین فرد امّت برای امامت و ولایت و خلافت رسول خدا (ص) بوده است؟
eporsesh.com
