عیب یک فرد، گاهی جسمی است و گاهی روحی و اخلاقی، در هر دو صورت، گاهی عیب، آشکار است و همه می‌دانند و گاهی مخفی است.
در برابر عیب یک مسلمان، چند وظیفه داریم:
1. در پی پیدا کردن عیب‌های دیگران نباشیم و از دیگران عیب‌جویی نکنیم. "وَیْل‌ٌ لِّکُل‌ِّ هُمَزَة‌ٍ لُّمَزَة‌ٍ ;(همزه،1) وای بر هر عیب‌جوی مسخره کننده‌ای."
2. اگر از هر راهی به عیب دیگران پی بردیم، آن را برای دیگران بازگو نکنیم و دیگران را از آن عیب باخبر نکنیم، که چنین کاری غیبت شمرده می‌شود.
"...وَ لاَ یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَیُحِب‌ُّ أَحَدُکُم‌ْ أَن یَأْکُل‌َ لَحْم‌َ أَخِیه‌ِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوه...;(حجرات،12)...ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بعضی از شما غیبت بعضی نکند; آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده‌اش را بخورد؟ از آن کراهت دارید..."
3. از روی خیرخواهی، با زبانی نرم و به صورت مخفی، عیب او را به خودش تذکّر دهیم. امام صادق‌می‌فرماید: بهترین برادران من در نزد من، کسی است که عیب‌های مرا برایم هدیه بیاورد.(وسائل‌الشیعه، شیخ حر عاملی، ج 12، ص 25، مؤسسة آل البیت.)
4. اگر عیب دیگری موجب شد تا صاحب عیب، برخورد نادرستی با ما داشته باشد، و حق‌ّ شخصی ما رعایت نشود، او را ببخشیم و گذشت کنیم. "...وَ لْیَعْفُواْ وَلْیَصْفَحُوَّاْ أَلاَ تُحِبُّون‌َ أَن یَغْفِرَ اللَّه‌ُ لَکُم‌ْ وَ اللَّه‌ُ غَفُورٌ رَّحِیم‌ٌ ;(نور،22) و باید عفو کنند و گذشت نمایند، مگر دوست ندارید که خدا بر شما ببخشاید؟ و خدا آمرزندة مهربان است."
5. در صدد اصلاح عیب‌های خود و دیگران باشیم.(عیب‌هایی که قابل اصلاح است).
eporsesh.com
