رابطه
رابطه، از اصطلاحات علم منطق بوده و عامل پیوند موضوع و محمول، و مقدم و تالی می‌باشد.
رابطه بین مقدرات الهی و کوشش های ما چیست؟
شکی نیست که سرنوشت ما تا آنجا که با کار و کوشش و تلاش ما مربوط است به دست خود ما است و آیات قرآن نیز با صراحت این موضوع را بیان می کند، مانند: و أن لَیْسَ لِلاِْنْسانِ إلاّ ما سعی (انسان بهره ای جز سعی و کوشش خود ندارد)(1) و کُلُّ نَفْس بِمَا کَسَبَتْ رَهینَةٌ (هر کس در گرو اعمال خویش است).(2).ولی در بیرون دایره تلاش و کوشش ما و آنجا که از حریم قدرت ما خارج است، دست تقدیر تنها حکمران است، و آنچه به مقتضای قانون علیت که منتهی به مشیت و علم و حکمت پروردگار می شود مقدر شده است انجام پذیر خواهد بودمنتها افراد با ایمان و خداپرست که به علم، حکمت، لطف و رحمت او مؤمن هستند، همه این مقدرات را مطابق (نظام احسن) و مصلحت بندگان می دانند، و هر کس بر طبق شایستگی هایی که اکتساب کرده است، مقدراتی مناسب آن دارد، یعنی:یک جمعیت منافق و ترسو و تنبل و پراکنده محکوم به فنا هستند، و این سرنوشت برای آنها حتمی است.اما یک جمعیت با ایمان و آگاه، متعهد و مصمم، جز پیروزی، سرنوشتی ندارند.(3) پی نوشتها: 1. نجم آیه 39. 2. مدثر، آیه 38. 3. تفسیر نمونه، ج 7، ص 521. منبع:سایت انوار طاها
شکی نیست که سرنوشت ما تا آنجا که با کار و کوشش و تلاش ما مربوط است به دست خود ما است و آیات قرآن نیز با صراحت این موضوع را بیان می کند، مانند: و أن لَیْسَ لِلاِْنْسانِ إلاّ ما سعی (انسان بهره ای جز سعی و کوشش خود ندارد)(1) و کُلُّ نَفْس بِمَا کَسَبَتْ رَهینَةٌ (هر کس در گرو اعمال خویش است).(2).ولی در بیرون دایره تلاش و کوشش ما و آنجا که از حریم قدرت ما خارج است، دست تقدیر تنها حکمران است، و آنچه به مقتضای قانون علیت که منتهی به مشیت و علم و حکمت پروردگار می شود مقدر شده است انجام پذیر خواهد بودمنتها افراد با ایمان و خداپرست که به علم، حکمت، لطف و رحمت او مؤمن هستند، همه این مقدرات را مطابق (نظام احسن) و مصلحت بندگان می دانند، و هر کس بر طبق شایستگی هایی که اکتساب کرده است، مقدراتی مناسب آن دارد، یعنی:یک جمعیت منافق و ترسو و تنبل و پراکنده محکوم به فنا هستند، و این سرنوشت برای آنها حتمی است.اما یک جمعیت با ایمان و آگاه، متعهد و مصمم، جز پیروزی، سرنوشتی ندارند.(3) پی نوشتها: 1. نجم آیه 39. 2. مدثر، آیه 38. 3. تفسیر نمونه، ج 7، ص 521. منبع:سایت انوار طاها
پاسخ:
شکی نیست که سرنوشت ما تا آنجا که با کار و کوشش و تلاش ما مربوط است به دست خود ما است و آیات قرآن نیز با صراحت این موضوع را بیان می کند، مانند: و أن لَیْسَ لِلاِْنْسانِ إلاّ ما سعی (انسان بهره ای جز سعی و کوشش خود ندارد)(1) و کُلُّ نَفْس بِمَا کَسَبَتْ رَهینَةٌ (هر کس در گرو اعمال خویش است).(2).ولی در بیرون دایره تلاش و کوشش ما و آنجا که از حریم قدرت ما خارج است، دست تقدیر تنها حکمران است، و آنچه به مقتضای قانون علیت که منتهی به مشیت و علم و حکمت پروردگار می شود مقدر شده است انجام پذیر خواهد بودمنتها افراد با ایمان و خداپرست که به علم، حکمت، لطف و رحمت او مؤمن هستند، همه این مقدرات را مطابق (نظام احسن) و مصلحت بندگان می دانند، و هر کس بر طبق شایستگی هایی که اکتساب کرده است، مقدراتی مناسب آن دارد، یعنی:یک جمعیت منافق و ترسو و تنبل و پراکنده محکوم به فنا هستند، و این سرنوشت برای آنها حتمی است.اما یک جمعیت با ایمان و آگاه، متعهد و مصمم، جز پیروزی، سرنوشتی ندارند.(3)
پی نوشتها:
1. نجم آیه 39.
2. مدثر، آیه 38.
3. تفسیر نمونه، ج 7، ص 521.
منبع:سایت انوار طاها
- [سایر] اگر غیبت امام زمان (عج) از مقدّرات الهی است پس چرا باید برای ظهور حضرت دعا کنیم؟
- [سایر] رابطه مشیت الهی و خواست انسان چگونه است؟
- [سایر] مقصود از روح الهی که در گِل انسان دمیده شده چیست و رابطه آن با روح خدا چگونه است؟
- [سایر] اگر در شب قدر، مقدرات معیّن می‌گردد؛ پس تلاش و اختیار انسان چه معنا دارد؟
- [سایر] آیا افراد ثروتمند، با کوشش خود به ثروت می رسند یا از لطف خداوند؟
- [سایر] آیا کشش و کوشش بین زن و مرد نابرابر و به نفع مرد نیست؟
- [سایر] در صورت امکان بیان فرمائید:1. با توجه به نیازمندی بشر به توفیق الهی و سعادت و کمال اخروی، انسان چگونه می تواند کار خالص و بی شائبه وتنها برای رضای خاطر الهی انجام دهد؟2. رابطه نیازمندی انسان با خلوص نیت چگونه است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کودکانی که از خانواده های دیگر ادیان الهی به دنیا آمده اند، در رابطه با قوانین کیفری هم سطح با کودک مسلمان نیستند. با توجّه به رأفت دین اسلام نسبت به کودکان، آیا امکان هم سطحی وجود دارد؟
- [سایر] اگر خدا عادل است، پس چرا بین بندگان فرق گذاشته و مثلا ائمه بدون کوشش دارای علم هستند؟
- [سایر] آیا توکل انسان مؤمن و یا جامعهی ایمانی به خداوند، مانع تلاش و کوشش برای رسیدن به وضعیّت بهترنیست؟
- [آیت الله سیستانی] اگر برای پیدا کردن قبله وسیلهای ندارد ، یا با اینکه کوشش کرده ، گمانش به طرفی نمیرود ، نماز خواندن به یک طرف کافی است ، و احتیاط مستحب آن است که چنانچه وقت نماز وسعت دارد چهار نماز به چهار طرف بخواند .
- [آیت الله مظاهری] اگر کسی یکی از واجبات الهی را با توجّه به واجب بودن آن ترک کند یا یکی از محرّمات الهی را مرتکب شود حاکم شرع به هر اندازه که صلاح بداند دستور میدهد برای ادب کردن، او را تازیانه بزنند.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که می خواهد نماز بخواند باید برای پیدا کردن قبله کوشش نماید تا یقین یا اطمینان به قبله پیدا کند یا دو عادل یا کسی که مورد وثوق است و ظن بر خلاف گفته او نیست به قبله خبر دهد و همچنین می تواند به قبله بلد مسلمین در نمازشان و قبورشان عمل کند و اگر اینها نبود باید در شناسایی قبله کوشش کند و به گمانی که از راه های دیگر پیدا می شود عمل نماید هر چند ان گمان از گفته کافر یا فاسقی که به واسطه قواعد علمی قبله را می شناسد حاصل شود
- [آیت الله مکارم شیرازی] لازم نیست در موقع نیت معین کند که تیمم او بدل از غسل است یا بدل از وضو، همین اندازه که قصد اطاعت امر الهی را دارد کافی است، حتی اگر یکی را به جای دیگری نیت کند اما قصد او اطاعت امر واقعی الهی باشد صحیح است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر قرار داد رابطه چه سیاسی و چه تجاری بین یکی از دول اسلامی و اجانب، مخالف مصلحت اسلام و مسلمانان باشد، جایز نیست این گونه رابطه، و اگر دولتی اقدام به آن نمود، بر سایر دول اسلامی واجب است آن را الزام کنند به قطع رابطه به هر نحو ممکن است.
- [امام خمینی] اگر عقد رابطه چه سیاسی و چه تجاری بین یکی از دول اسلامی و اجانب، مخالف مصلحت اسلام و مسلمانان باشد، جایز نیست این گونه رابطه، و اگر دولتی اقدام به آن نمود، بر سایر دول اسلامی واجب است آن را الزام کنند به قطع رابطه به هر نحو ممکن است.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که میخواهد نماز بخواند، باید برای پیدا کردن قبله کوشش نماید، تا یقین کند که قبله کدام طرف است و یا بگمانی که ازمحراب مسجد مسلمانان یا قبرهای آنان یا از راههای دیگر پیدا می‌شود عمل نماید، حتّی اگر از گفته فاسق یا کافری که به واسطه قواعد علمی قبله را میشناسد گمان به قبله پیدا کند کافی است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر برای پیدا کردن قبله وسیلهای ندارد، یا با این که کوشش کرده گمانش به طرفی نمیرود، نماز خواندن به یک طرف که احتمال میدهد قبله است کافیست و احتیاط مستحب آن است که چنانچه وقت وسعت دارد، چهار نماز به چهار طرف بخواند.
- [آیت الله خوئی] اگر برای پیدا کردن قبله وسیلهای ندارد، یا با این که کوشش کرده، گمانش به طرفی نمیرود، نماز خواندن به یک طرف کافی است، و احتیاط مستحب آن است که چنانچه وقت نماز وسعت دارد باید چهار نماز به چهار طرف بخواند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر برای پیدا کردن قبله وسیلهای نداشته باشد یا با این که کوشش کرده گمان او به هیچ جهتی تمایل پیدا نکرده باشد، بنابر احتیاط چهار نماز به چهار طرف میخواند، اگرچه بعید نیست خواندن یک نماز به هر جهتی که خواست، کافی باشد.