آیا سحر و جادو و دعانویسی صحت دارد؟ نظر اسلام چیست؟
فقها در بارة سحر و جادو گری و احکام آن در کتب فقهی به تفصیل بحث کرده اند و و از سحر و جادوگری نکوهش شده فراگرفتن و به کار بردن برای ضرر زدن به دیگران حرام شناخته شده است. و اما دعانویسی برای رفع گرفتاری و شفا یافتن مریضان اشکالی ندارد, و لی اگر منظور از دعانویسی همان جادو و افسونگری باشد, سحر است و حکم سحر را دارد شهید ثانی یکی از فقهای نامدار شیعه در باره سحر گفته است: سحر سخن و یا نوشته‌ای است که به وسیله آن ضرر در بدن, یا در عقل و خرد دیگران ایجاد می شود و باعث پیدایش بغض و عداوت می گردد, وسحر فی الجمله بدون هیچ اختلافی حرام است.[1] و نظیر آن سایر فقها همانند شیخ انصاری و دیگران نیز گفته اند[2]. و همچنین فقهای معاصر از جمله آقای گلپایگانی رحمه الله گفته است :( نوشتن دعاهای مأثوره برای بر طرف شدن گرفتاریها مانع ندارد ولی توسل به فال و سحر و خبر دادن از خفایای امور اشخاص که راضی به افشای آن نیستند جایز نیست)[3]. به فرموده شهید ثانی حقیقت این است که سحر حقیقت دارد, و اثر گذار است, و یک امر خیالی و پنداری نیست چنانکه برخی خیال کرده اند. صرف خیال و پندار نیست, و اما یادگیری سحر برای باطل کردن سحر فقها گفته اند که در حد ضرورت اشکالی ندارد بلکه گاهی واجب کفایی نیز می شود چنانکه شهید اول در دروس چنین گفته است[4] . -------------------------------------------------------------------------------- [1] - شرح اللمعة , الشهید الثانی , ج 3 , 214 . [2] . - کتاب المکاسب , الشیخ الأنصاری , ج 1 , ص 257. [3] . مجمع المسائل (فارسی) , السید الگلپایگانی ,ج 1, ص 566. [4] - شرح اللمعة , الشهید الثانی , ج 3 , 214 .
عنوان سوال:

آیا سحر و جادو و دعانویسی صحت دارد؟ نظر اسلام چیست؟


پاسخ:

فقها در بارة سحر و جادو گری و احکام آن در کتب فقهی به تفصیل بحث کرده اند و و از سحر و جادوگری نکوهش شده فراگرفتن و به کار بردن برای ضرر زدن به دیگران حرام شناخته شده است. و اما دعانویسی برای رفع گرفتاری و شفا یافتن مریضان اشکالی ندارد, و لی اگر منظور از دعانویسی همان جادو و افسونگری باشد, سحر است و حکم سحر را دارد
شهید ثانی یکی از فقهای نامدار شیعه در باره سحر گفته است: سحر سخن و یا نوشته‌ای است که به وسیله آن ضرر در بدن, یا در عقل و خرد دیگران ایجاد می شود و باعث پیدایش بغض و عداوت می گردد, وسحر فی الجمله بدون هیچ اختلافی حرام است.[1] و نظیر آن سایر فقها همانند شیخ انصاری و دیگران نیز گفته اند[2].
و همچنین فقهای معاصر از جمله آقای گلپایگانی رحمه الله گفته است :( نوشتن دعاهای مأثوره برای بر طرف شدن گرفتاریها مانع ندارد ولی توسل به فال و سحر و خبر دادن از خفایای امور اشخاص که راضی به افشای آن نیستند جایز نیست)[3].
به فرموده شهید ثانی حقیقت این است که سحر حقیقت دارد, و اثر گذار است, و یک امر خیالی و پنداری نیست چنانکه برخی خیال کرده اند. صرف خیال و پندار نیست,
و اما یادگیری سحر برای باطل کردن سحر فقها گفته اند که در حد ضرورت اشکالی ندارد بلکه گاهی واجب کفایی نیز می شود چنانکه شهید اول در دروس چنین گفته است[4] .
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - شرح اللمعة , الشهید الثانی , ج 3 , 214 .
[2] . - کتاب المکاسب , الشیخ الأنصاری , ج 1 , ص 257.
[3] . مجمع المسائل (فارسی) , السید الگلپایگانی ,ج 1, ص 566.
[4] - شرح اللمعة , الشهید الثانی , ج 3 , 214 .





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین