ادیان
این رده تنها حاوی زیرردهٔ زیر است.
آیا مسأله مصلح بزرگ در میان ادیان دیگر نیز مطرح بوده است؟
بلی، در ذیل به مواردی که به مسأله مصلح بزرگ در ادیان دیگر اشاره شده، می‌پردازیم. تجلّی این برنامه در کتب زرتشتیان 1 در کتاب معروف (زند) پس از ذکر مبارزه همیشگی (ایزدان) و (اهریمنان) می‌خوانیم (... آنگاه پیروزی بزرگ از طرف ایزدان می‌شود؛ و اهریمنان را منقرض می‌سازند... پس از پیروزی ایزدان، و برانداختن تبار اهریمنان، عالم کیهان به سعادت اصلی خود رسیده، بنی‌آدم بر تخت نیکبختی خواهند نشست!) 2 (جاماسب) در کتاب (جاماسب نامه) از زردشت نقل می‌کند که می‌گوید (مردی بیرون آید از زمین تازیان... مردی بزرگ سر، و بزرگ تن، و بزرگ ساق، و بر آئین جدّ خویش و با سپاه بسیار، و روی به ایران نهد، و آبادانی کند و زمین را پر داد کند.) جلوه گاه این عقیده در کتب هندیان و برهمائیان 1 در کتاب (وشن جوک) از کتب هندوها چنین آمده است (سرانجام دنیا به کسی برگردد که خدا را دوست دارد و از بندگان خاصّ او باشد. و نام او (فرخنده و خجسته) باشد!) 2 در کتاب دیگری به نام (دیده) آمده است (پس از خرابی دنیا پادشاهی در آخر زمان پیدا شود که پیشوای خلائق باشد؛ و نام او (منصور) باشد، و تمام عالم را بگیرد؛ وبه آئین خود آورد.) 3 در کتاب (دداتک) از کتب مقدّسه برهمائیان آمده است (... دست حق درآید و جانشین آخر (ممتاطا) ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد همه جا؛ و خلایق را هدایت کند.) 4 در (پاتیکل) از کتب هندوان آمده است چون مدّت روز تمام شد، و دنیای کهنه نو شود؛ و زنده گردد و صاحب ملک تازه پیدا شود؛ از فرزندان دو پیشوای جهان یکی ناموس آخر زمان و دیگری و حتّی بزرگ وی که(پشن) نام دارد و نام صاحب آن ملک تازه (راهنما) باشد؛ بحق پادشاه شود، و خلیفه رام باشد و حکم براند و او را معجزه بسیار باشد.) 5 در کتاب (باسک) از کتب هندوها آمده است (دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخر زمان که پیشوای فرشتگان و پریان و آدمیان باشد؛ و راستی حق با او باشد، و آنچه در دریا و زمینها و کوهها پنهان باشد، همه را به دست آورد، و از آسمان و زمین آنچه باشد خبر می‌دهد، و از او بزرگتر کسی به دنیا نیاید!) پرتوی در کتب عهد قدیم (تورات و ملحقّات آن) 1 در کتاب (مزامیر داوود) مزمور 37 چنین می‌خوانیم (... زیرا که شریران منقطع خواهند شد، و امّا متوکّلان به خداوند وارث زمین خواهند شد، هان، بعد از اندک مدتی شدید نخواهد بود، در مکانش تأمّل خواهی کرد و نخواهد بود؛ امّا حکیمان (صالحان) وارث زمین خواهند شد!) 2 و نیز در همان مزمور 37 (از مزامیر داوود) جمله 22 می‌خوانیم زیرا (متبرکان خداوند) وارث زمین خواهند شد، امّا ملعونان وی منقطع خواهند شد. 3 و نیز در جمله 29 در همان مزمور آمده است صدیقان وارث زمین شده ابداً در آن ساکن خواهند شد. 4 در کتاب (حبقوق) نبی، فصل 7، می‌خوانیم (... و اگر چه تأخیر نماید؛ برایش منتظر باش! زیرا که البتّه خواهد آمد و درنگ خواهد نمود، بلکه جمیع امّتها را نزد خویش جمع می‌کند؛ و تمامی را برای خویشتن فراهم می‌کند.) 5 در کتاب (اشعیای نبی)، فصل 11، در بحثی که سراسر تشبیه است می‌خوانیم (و نهالی از تنه یسی بر آمده شاخه‌ای از شاخه‌هایش قد خواهد کشید... ذلیلان را به عدالت حکم؛ و برای مسکینان زمین به راستی تنبیه (و مایه بیداری) خواهد بود... کمربند کمرش عدالت، و وفا نطاق میانش خواهد بود؛ و گرگ با بره سکونت داشته، ... و طفل کوچک راعی (شبان) ایشان خواهد بود... و در تمامی کوه مقدّس من هیچ ضرر و فساد نخواهند کرد، زیرا که زمین از دانش خداوند، مثل آبهایی که دریا را فرو می‌گیرند، پر خواهد شد.) نشانه‌هایی در کتب عهد جدید (اناجیل و ملحقّات آن) 1 در انجیل (متی)، فصل 24، می‌خوانیم (چون که برق از مشرق بیرون می‌آید و تا به مغرب ظاهر می‌گردد، آمدن فرزند انسان نیز چنین خواهد بود... خواهند دید فرزند انسان را بر ابرهای آسمان که می‌آید با قدرت و جلال عظیم! و فرشته‌های خود را (یاران خود را) خواهد فرستاد با صور بلند آواز. و آنان برگزیدگانشان را جمع خواهند نمود.) 2 و در انجیل (لوقا)، فصل دوازدهم، آمده است (کمرهای خود را بسته و چراغهای خود را افروخته دارید، و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود می‌کشند، تا هر وقت بیاید و در را بکوبد بیدرنگ برای او باز کنید!) منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام.
بلی، در ذیل به مواردی که به مسأله مصلح بزرگ در ادیان دیگر اشاره شده، می‌پردازیم. تجلّی این برنامه در کتب زرتشتیان 1 در کتاب معروف (زند) پس از ذکر مبارزه همیشگی (ایزدان) و (اهریمنان) می‌خوانیم (... آنگاه پیروزی بزرگ از طرف ایزدان می‌شود؛ و اهریمنان را منقرض می‌سازند... پس از پیروزی ایزدان، و برانداختن تبار اهریمنان، عالم کیهان به سعادت اصلی خود رسیده، بنی‌آدم بر تخت نیکبختی خواهند نشست!) 2 (جاماسب) در کتاب (جاماسب نامه) از زردشت نقل می‌کند که می‌گوید (مردی بیرون آید از زمین تازیان... مردی بزرگ سر، و بزرگ تن، و بزرگ ساق، و بر آئین جدّ خویش و با سپاه بسیار، و روی به ایران نهد، و آبادانی کند و زمین را پر داد کند.) جلوه گاه این عقیده در کتب هندیان و برهمائیان 1 در کتاب (وشن جوک) از کتب هندوها چنین آمده است (سرانجام دنیا به کسی برگردد که خدا را دوست دارد و از بندگان خاصّ او باشد. و نام او (فرخنده و خجسته) باشد!) 2 در کتاب دیگری به نام (دیده) آمده است (پس از خرابی دنیا پادشاهی در آخر زمان پیدا شود که پیشوای خلائق باشد؛ و نام او (منصور) باشد، و تمام عالم را بگیرد؛ وبه آئین خود آورد.) 3 در کتاب (دداتک) از کتب مقدّسه برهمائیان آمده است (... دست حق درآید و جانشین آخر (ممتاطا) ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد همه جا؛ و خلایق را هدایت کند.) 4 در (پاتیکل) از کتب هندوان آمده است چون مدّت روز تمام شد، و دنیای کهنه نو شود؛ و زنده گردد و صاحب ملک تازه پیدا شود؛ از فرزندان دو پیشوای جهان یکی ناموس آخر زمان و دیگری و حتّی بزرگ وی که(پشن) نام دارد و نام صاحب آن ملک تازه (راهنما) باشد؛ بحق پادشاه شود، و خلیفه رام باشد و حکم براند و او را معجزه بسیار باشد.) 5 در کتاب (باسک) از کتب هندوها آمده است (دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخر زمان که پیشوای فرشتگان و پریان و آدمیان باشد؛ و راستی حق با او باشد، و آنچه در دریا و زمینها و کوهها پنهان باشد، همه را به دست آورد، و از آسمان و زمین آنچه باشد خبر می‌دهد، و از او بزرگتر کسی به دنیا نیاید!) پرتوی در کتب عهد قدیم (تورات و ملحقّات آن) 1 در کتاب (مزامیر داوود) مزمور 37 چنین می‌خوانیم (... زیرا که شریران منقطع خواهند شد، و امّا متوکّلان به خداوند وارث زمین خواهند شد، هان، بعد از اندک مدتی شدید نخواهد بود، در مکانش تأمّل خواهی کرد و نخواهد بود؛ امّا حکیمان (صالحان) وارث زمین خواهند شد!) 2 و نیز در همان مزمور 37 (از مزامیر داوود) جمله 22 می‌خوانیم زیرا (متبرکان خداوند) وارث زمین خواهند شد، امّا ملعونان وی منقطع خواهند شد. 3 و نیز در جمله 29 در همان مزمور آمده است صدیقان وارث زمین شده ابداً در آن ساکن خواهند شد. 4 در کتاب (حبقوق) نبی، فصل 7، می‌خوانیم (... و اگر چه تأخیر نماید؛ برایش منتظر باش! زیرا که البتّه خواهد آمد و درنگ خواهد نمود، بلکه جمیع امّتها را نزد خویش جمع می‌کند؛ و تمامی را برای خویشتن فراهم می‌کند.) 5 در کتاب (اشعیای نبی)، فصل 11، در بحثی که سراسر تشبیه است می‌خوانیم (و نهالی از تنه یسی بر آمده شاخه‌ای از شاخه‌هایش قد خواهد کشید... ذلیلان را به عدالت حکم؛ و برای مسکینان زمین به راستی تنبیه (و مایه بیداری) خواهد بود... کمربند کمرش عدالت، و وفا نطاق میانش خواهد بود؛ و گرگ با بره سکونت داشته، ... و طفل کوچک راعی (شبان) ایشان خواهد بود... و در تمامی کوه مقدّس من هیچ ضرر و فساد نخواهند کرد، زیرا که زمین از دانش خداوند، مثل آبهایی که دریا را فرو می‌گیرند، پر خواهد شد.) نشانه‌هایی در کتب عهد جدید (اناجیل و ملحقّات آن) 1 در انجیل (متی)، فصل 24، می‌خوانیم (چون که برق از مشرق بیرون می‌آید و تا به مغرب ظاهر می‌گردد، آمدن فرزند انسان نیز چنین خواهد بود... خواهند دید فرزند انسان را بر ابرهای آسمان که می‌آید با قدرت و جلال عظیم! و فرشته‌های خود را (یاران خود را) خواهد فرستاد با صور بلند آواز. و آنان برگزیدگانشان را جمع خواهند نمود.) 2 و در انجیل (لوقا)، فصل دوازدهم، آمده است (کمرهای خود را بسته و چراغهای خود را افروخته دارید، و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود می‌کشند، تا هر وقت بیاید و در را بکوبد بیدرنگ برای او باز کنید!) منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام.
پاسخ:
بلی، در ذیل به مواردی که به مسأله مصلح بزرگ در ادیان دیگر اشاره شده، می‌پردازیم.
تجلّی این برنامه در کتب زرتشتیان
1 در کتاب معروف (زند) پس از ذکر مبارزه همیشگی (ایزدان) و (اهریمنان) می‌خوانیم
(... آنگاه پیروزی بزرگ از طرف ایزدان می‌شود؛ و اهریمنان را منقرض می‌سازند...
پس از پیروزی ایزدان، و برانداختن تبار اهریمنان، عالم کیهان به سعادت اصلی خود رسیده، بنی‌آدم بر تخت نیکبختی خواهند نشست!)
2 (جاماسب) در کتاب (جاماسب نامه) از زردشت نقل می‌کند که می‌گوید
(مردی بیرون آید از زمین تازیان... مردی بزرگ سر، و بزرگ تن، و بزرگ ساق، و بر آئین جدّ خویش و با سپاه بسیار، و روی به ایران نهد، و آبادانی کند و زمین را پر داد کند.)
جلوه گاه این عقیده در کتب هندیان و برهمائیان
1 در کتاب (وشن جوک) از کتب هندوها چنین آمده است
(سرانجام دنیا به کسی برگردد که خدا را دوست دارد و از بندگان خاصّ او باشد. و نام او (فرخنده و خجسته) باشد!)
2 در کتاب دیگری به نام (دیده) آمده است
(پس از خرابی دنیا پادشاهی در آخر زمان پیدا شود که پیشوای خلائق باشد؛ و نام او (منصور) باشد، و تمام عالم را بگیرد؛ وبه آئین خود آورد.)
3 در کتاب (دداتک) از کتب مقدّسه برهمائیان آمده است
(... دست حق درآید و جانشین آخر (ممتاطا) ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد همه جا؛ و خلایق را هدایت کند.)
4 در (پاتیکل) از کتب هندوان آمده است
چون مدّت روز تمام شد، و دنیای کهنه نو شود؛ و زنده گردد و صاحب ملک تازه پیدا شود؛ از فرزندان دو پیشوای جهان یکی ناموس آخر زمان و دیگری و حتّی بزرگ وی که(پشن) نام دارد و نام صاحب آن ملک تازه (راهنما) باشد؛ بحق پادشاه شود، و خلیفه رام باشد و حکم براند و او را معجزه بسیار باشد.)
5 در کتاب (باسک) از کتب هندوها آمده است
(دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخر زمان که پیشوای فرشتگان و پریان و آدمیان باشد؛ و راستی حق با او باشد، و آنچه در دریا و زمینها و کوهها پنهان باشد، همه را به دست آورد، و از آسمان و زمین آنچه باشد خبر می‌دهد، و از او بزرگتر کسی به دنیا نیاید!)
پرتوی در کتب عهد قدیم (تورات و ملحقّات آن)
1 در کتاب (مزامیر داوود) مزمور 37 چنین می‌خوانیم
(... زیرا که شریران منقطع خواهند شد، و امّا متوکّلان به خداوند وارث زمین خواهند شد، هان، بعد از اندک مدتی شدید نخواهد بود، در مکانش تأمّل خواهی کرد و نخواهد بود؛ امّا حکیمان (صالحان) وارث زمین خواهند شد!)
2 و نیز در همان مزمور 37 (از مزامیر داوود) جمله 22 می‌خوانیم
زیرا (متبرکان خداوند) وارث زمین خواهند شد، امّا ملعونان وی منقطع خواهند شد.
3 و نیز در جمله 29 در همان مزمور آمده است
صدیقان وارث زمین شده ابداً در آن ساکن خواهند شد.
4 در کتاب (حبقوق) نبی، فصل 7، می‌خوانیم
(... و اگر چه تأخیر نماید؛ برایش منتظر باش! زیرا که البتّه خواهد آمد و درنگ خواهد نمود، بلکه جمیع امّتها را نزد خویش جمع می‌کند؛ و تمامی را برای خویشتن فراهم می‌کند.)
5 در کتاب (اشعیای نبی)، فصل 11، در بحثی که سراسر تشبیه است می‌خوانیم
(و نهالی از تنه یسی بر آمده شاخه‌ای از شاخه‌هایش قد خواهد کشید... ذلیلان را به عدالت حکم؛ و برای مسکینان زمین به راستی تنبیه (و مایه بیداری) خواهد بود...
کمربند کمرش عدالت، و وفا نطاق میانش خواهد بود؛ و گرگ با بره سکونت داشته، ... و طفل کوچک راعی (شبان) ایشان خواهد بود... و در تمامی کوه مقدّس من هیچ ضرر و فساد نخواهند کرد، زیرا که زمین از دانش خداوند، مثل آبهایی که دریا را فرو می‌گیرند، پر خواهد شد.)
نشانه‌هایی در کتب عهد جدید (اناجیل و ملحقّات آن)
1 در انجیل (متی)، فصل 24، می‌خوانیم
(چون که برق از مشرق بیرون می‌آید و تا به مغرب ظاهر می‌گردد، آمدن فرزند انسان نیز چنین خواهد بود...
خواهند دید فرزند انسان را بر ابرهای آسمان که می‌آید با قدرت و جلال عظیم! و فرشته‌های خود را (یاران خود را) خواهد فرستاد با صور بلند آواز. و آنان برگزیدگانشان را جمع خواهند نمود.)
2 و در انجیل (لوقا)، فصل دوازدهم، آمده است
(کمرهای خود را بسته و چراغهای خود را افروخته دارید، و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود می‌کشند، تا هر وقت بیاید و در را بکوبد بیدرنگ برای او باز کنید!)
منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام.
- [سایر] آیا ادیان دیگر چون مسیحیت و یهودیت به ظهور مصلح آخرالزمان اعتقاد دارند؟ آیا منظور آنها از مصلح آخرالزمان حضرت مهدی (عج) است؟
- [سایر] آیا اعتقاد به وجود مصلح جهانی، مخصوص مسلمانان است یا اینکه ادیان دیگر نیز به آن اعتقاد دارند؟
- [سایر] بحث جنگ بین ادیان و تمدنها را مطرح کردید، آیا جنگها بین تمدنهاست یا بین ادیان؟ در این خصوص بیشتر توضیح دهید؟
- [سایر] در بین ادیان موجود مسلمانان از محدودیت بیشتری برخوردار هستند چون واجبات و محرمات زیادی در دین اسلام مطرح می باشد.
- [سایر] آیا عقیده به ظهور منجی، به غیر از ادیان در میان غربیها و سایر اقوام نیز مطرح بوده است؟
- [سایر] قرآن چگونه به مسأله وحدت در حوزه پیروان ادیان توحیدی پرداخته است؟
- [سایر] ایمان به مسأله مهدویت و اهداف آن در ادیان دیگر چگونه است؟
- [سایر] آیا مساله معاد از زمان آفرینش انسان مطرح بوده است؟
- [آیت الله مظاهری] آیا اعتکاف در ادیان دیگر هم بوده است یا صرفاً اختصاص به دین اسلام دارد؟ و در دین اسلام آیا از ابتدا بوده است یا اخیراً مطرح گردیده است؟
- [سایر] آیا اعتقاد به وجود مصلح جهانی، مخصوص مسلمانان است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کافر یعنی کسی که خدا، یا پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) را قبول ندارد، یا برای خدا شریکی قرار می دهد بنابر احتیاط نجس است، هرچند به یکی از ادیان آسمانی، مانند آیین یهود و نصاری ایمان داشته باشد.
- [امام خمینی] اگر به واسطه ندانستن مساله کاری انجام دهد که روزه را باطل می کند، چنانچه می توانسته مساله را یاد بگیرد، بنابر احتیاط واجب کفاره بر او ثابت می شود، و اگر نمی توانسته مساله را یاد بگیرد یا اصلا ملتفت مساله نبوده یا یقین داشته که فلان چیز روزه را باطل نمی کند، کفاره بر او واجب نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر به واسطة ندانستن مساله ، نجس بودن و پاک بودن چیزی را نداند ، مثلاً نداند عرق جنب از حرام پاک است یا نه ، باید مساله را بپرسد ، ولی اگر با اینکه مساله رابپرسد ، ولی اگر با اینکه مساله را می داند چیزی را شک کند پاک است یا نه ، مثلاً شک کند آن چیز خون است یا نه یا نداند که خون پشه است یا خون انسان ، پاک می باشد .
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر به واسطه ندانستن مساله نجس و پاک بودن چیزی را نداند مثلاً نداند عرق جنب از حرام پاک است یا نه، باید مسأله را بپرسد ولی اگر با این که مسأله را میداند، چیزی را شک کند پاک است یا نه مثلاً شک کند آن چیز خون است یا نه، یا نداند که خون پشه است یا خون انسان، پاک می‌باشد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر به واسطة ندانستن مساله کاری انجام دهد که روزه را باطل می‌کند ، چنانچه می توانسته مساله را یاد بگیرد بنابر احتیاط کفاره بر او واجب می شود و اگر نمی توانسته مسئله را یاد بگیرد یا اصلاً ملتفت مساله نبوده یا یقین داشته که فلان چیز روزه را باطل نمی کند ، کفاره بر او واجب نیست . کفاره روزه
- [آیت الله بروجردی] اگر به واسطهی ندانستن مسأله نجس بودن و پاک بودن چیزی را نداند مثلاً نداند عرق جُنب از حرام پاک است یا نه باید مسأله را بپرسد، ولی اگر با این که مسأله را میداند چیزی را شک کند پاک است یا نه، مثلاً شک کند آن چیز خون است یا نه، یا نداند که خون پشه است یا خون انسان، پاک می‌باشد.
- [امام خمینی] اگر به واسطه ندانستن مساله، نجس بودن و پاک بودن چیزی را نداند، مثلا نداند عرق جنب از حرام پاک است یا نه، باید مساله را بپرسد، ولی اگر بااین که مساله را می داند چیزی را شک کند پاک است یا، نه مثلا شک کند آن چیز خون است یا نه یا نداند که خون پشه است یا خون انسان، پاک می باشد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر به واسطه ندانستن مسأله کاری انجام دهد که روزه را باطل می‌کند، وعقیده هم داشته که این کار حلال است بنابر احتیاط کفّاره بر او واجب می‌شود اگر میتوانسته مسأله را یاد بگیرد.
- [آیت الله وحید خراسانی] مسافری که باید نماز را تمام بخواند اگر به واسطه ندانستن مساله به نیت نماز دو رکعتی مشغول نماز شود و در بین نماز مساله را بفهمد باید نماز را چهار رکعتی تمام کند
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مسافری که باید نماز را تمام بخواند اگر به واسطه ندانستن مسأله به نیت نماز دو رکعتی مشغول نماز شود و در بین نماز مسأله را بفهمد؛ باید نماز را چهار رکعتی تمام کند.