الف. مراد از رجعت آن است که در زمان ظهور عده‌ای از انسان‌هایی که از دنیا رفته‌اند دوباره زنده می‌شوند. طبق برخی روایات رجعت کنندگان شامل انسان‌های مؤمن و بسیار خوب و افراد کافر و بسیار بد است. مؤمنان برمی‌گردند تا هم در رکاب حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)برای تحقق حکومت عدل با دشمنان بجنگند و احیانا سعادت شهادت نصیب آنان شود و هم دوران طلایی ظهور را ببینند، و کافران زنده می‌شوند تا در عذاب دنیوی نیز قرار گیرند. البته علت اصلی رجعت برای ما به درستی روشن نیست.
ب. بداء در لغت ظهور بعد از خفاء و پنهان است اما بداء در اصطلاح عقاید شیعه به این معنی است که : خداوند برای انسان غیر از مقررات مطلق و حتمی، مقررات مشروط نیز قرار داده است که در صورت تحقق شرایط و اسباب، آن امر مقدر، اتفاق می‌افتد.
انسان با توجه به اختیاری که خداوند به او داده است می‌تواند با اعمال و کردارش این‌گونه تقدیرها را تغییر دهد به این صورت که اسباب و شرایط آن تقدیر تغییر کند و لذا آن امر مقدر واقع نشود. مثلا در تقدیر انسانی بوده است که در تاریخ معینی دچار بیماری شود ولی او با صدقه آن بیماری را از خود رفع کند و عوامل بروز بیماری از بین برود. البته خداوند علم ازلی دارد که مقررات مشروط چیست، انسان چه اختیاری می‌کند و چه اعمالی انجام می‌دهد، و سر انجام چه امری رخ می‌دهد، ولی علم خداوند از انسان سلب اختیار نمی‌کند.
