برای افزایش اعتماد به نفس فرزند خود، از راهکارهای ذیل استفاده کنید:
1. شکوفایی استعدادها: برای این کار، ابتدا باید استعدادهای او را شناخت. برخی کودکان، هماهنگی بدنی قابل توجهی دارند و می توانند به سرعت و به راحتی بدوند؛ بالا روند، و سه چرخه برانند. این کودکان، زمینه رشد در رشته های ورزشی را بیشتر دارند؛ اما قادر به تنظیم صدای خود یا نقاشی نیستند و این گونه کارها را به سختی انجام می دهند.
برخی دیگر، زمینه فعالیت‌های علمی و فنی مانند ساختن چیزی را دارند، و عده‌ای از کودکان، در مقایسه با سنشان، توانایی تکلم بالایی را دارا هستند. گروه اول، زمینه رشد در کارهای فنی و صنعتی را دارند و گروه دوم، مهارت‌های مربوط به خواندن و نوشتن را به سرعت یاد می گیرند. برخی کودکان به انجام فعالیت‌های هنری مثل نقاشی علاقه ویژه نشان می دهند. این گونه کودکان، اگر اندامی غیر متناسب داشته باشند، انجام ورزش هایی مثل دوچرخه سواری، شوت کردن توپ یا شنا برایشان کار سخت و ناراحت کننده ای است.
برای شناخت استعدادهای فرزندتان، در رفتار او دقت، و به علاقه‌مندی هایش توجه کنید. اگر علاقه‌مند است در آشپزخانه به شما کمک کند، استعداد آشپزی، و اگر به خیاطی شما علاقه نشان می دهد، استعداد خیاطی دارد. اگر قوه تخیل قوی دارد می توان رمان نویس خوبی شود. اگر قرآن را به خوبی تلاوت می کند یا سرودی زیبا می خواند می تواند در همین زمینه ها رشد کند.
پس از شناسایی استعدادهای فرزند، با فراهم آوردن امکانات و ثبت نام در کلاس‌های مناسب، آن استعدادها را شکوفا سازید.
2. اعطای استقلال: اعطای استقلال به فرزند در امور شخصی از همان سال‌های اول تولد (غذا خوردن، لباس و کفش در آوردن، لباس و کفش پوشیدن، استحمام و...)، در خرید وسایل شخصی (البته مناسب با سن)، در رفت و آمد به مدرسه و منزل نزدیکان (با فرض ایمنی کودک)، در مراقبت از خود و حضور در اردوها، عامل مهمی در خودباوری او است.
3. اعطای مسؤولیت: مسؤولیت‌های گوناگون متناسب با سن کودکان و نوجوانان (خرید نیازمندی های منزل، رزرو بلیت، واریز وجوه آب و برق و تلفن و گاز، آشپزی، خیاطی، شستن خودرو، تعمیر وسایل منزل و...) اعتماد به نفس آنان را بالا می‌برد.
4. اعطای حق انتخاب: به فرزندتان به ویژه اگر نوجوان است، حق انتخاب بدهید.
انتخاب لباس، کفش، لوازم مدرسه، کلاس‌های فوق برنامه، خرج کردن پول توجیبی و... راهکار خوبی برای خودباوری او است.
5. تکریم شخصیت: برای گرامی‌داشت شخصیت فرزند خود، به او احترام بگذارید. مشورت با فرزند و نظرخواهی از او در نشست‌های خانوادگی، گوش دادن به سخنانش، پاسخ دادن به پرسش هایش، پذیرش احساسات او و... نمونه هایی از احترام گذاشتن است.
6. تلقین به نفس: تلقین خودباوری به فرزند با جمله هایی چون (می‌توانی، تو توانمندی، تو قدرت داری، به فرزندم افتخار می کنم، برای داشتن چنین فرزندی خدا را شکر می کنم و...) به شدت در خودباوری او مؤثر خواهد بود؛ همان گونه که جمله های تخریب کننده و یأس‌آور، اعتماد به نفس او را از بین می برد.
افزون بر تلقین های مثبت خود، به کودکتان (بالاتر از 8 سال) بیاموزید که خودگویی هایی مثبت داشته باشد؛ یعنی با جمله هایی چون (من می توانم این کار را انجام دهم، من وضعیت خوبی در... دارم و...) توانمندی را به خود تلقین کند.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
