مشکلات جسمی( نقص عضو) بر روح و روان و در نتیجه رفتار کودک اثر می گذارد؛ بنابراین بکوشید عوامل تشدید کننده مشکل روحی او را از بین ببرید:
1. به مشکل جسمی او بی توجهی کنید و به آن اهمیت ندهید.
2. هرگز احساس گناه، اظهار تأسف و ترحم نکنید.
3. غمگینی و شرمندگی شما از این مسأله، فشار روحی او را بیشتر می کند.
4. مراقبت بیش از حد شما از او، به وی پیام می دهد که مشکلش جدی و مهم است.
5. هرگز از نجوای دیگران در مورد مشکل فرزندتان اظهار نگرانی نکنید و عکس العمل نشان ندهید.
برای تقویت اعتماد به نفس او از راهکارهای ذیل بهره ببرید:
1. کودک شما نقاط مثبت فراوانی دارد؛ ولی خود از آن ها آگاه نیست یا غافل است. او را از نقاط مثبتش آگاه کنید تا هنگام تمسخر دیگران، آن نقاط مثبت را به یاد آورد و در صورت لزوم، آن ها را به مسخره کننده بگوید.
2. او را با شخصیت های تاریخی دارای نقص عضو آشنا کنید تا بداند این گونه مشکلات نمی تواند مانع رشد انسان شود. سقراط، زشت و دماغ گنده؛ ناپلئون، کوتاه قد، و لرد بایرون و تیمور، لنگ بوده اند.
3. او را از پیشرفت های علمی، صنعتی، ورزشی و هنری جانبازان سرافراز انقلاب اسلامی آگاه کنید که به رغم نقص عضوهای جدی توانسته اند در زمینه های گوناگون به طور شگفت آوری رشد کنند.
4. ارتباط او را با همسالان دارای نقص عضو بیشتر کنید تا بداند افرادی با وضعی بدتر از او هستند و زندگی می کنند.
5. او را از صمیم قلب دوست داشته باشید. عشق و محبت شما خلاهای عاطفی او را پر می کند.
چند توصیه
أ . دست سه انگشتی او را با دستکش و... نپوشانید و به او پیشنهاد نکنید که دستش را از دید دیگران پنهان کند.
ب. رفتارتان با او کاملاً طبیعی باشد. محدودیت ها را برایش کمتر نکنید. در صورت ارتکاب عمل خلاف، او را همچون خواهر و برادرش جریمه کنید.
ج. هنگام عصبانیت، از سرزنش فرزندتان بپرهیزید و القابی را که حاکی از نقص عضو او باشد، هرگز به کار نبرید.
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
