چگونه یک نوجوان را متقاعد کنیم که در اشتباه است؟
با سلام کاربر عزیز قاعدتا همه ما انسانها دوست نداریم همیشه مورد پند و اندرز قرار بگیریم و یکی از بالا به مادستور دهد چه چیز خوب هست و چه چیز بد . گاهی لازم هست به نوجوانمان تنها هشدار یا آگاهی بدهیم و سپس مسئولیت را بر عهده خودش بگذاریم . مطمئن باشید اگر کاری را که مانهی نمودیم و انجام داد و عواقب منفیش را تجربه نمود در دفعات بعد بهتر به اگاهی که ما به او میدهیم توجه خواهد نمود . پس در مواقعی که ضرر و زیان در حدی است که اشکالی ندارد نوجوان تجربه نماید ، بهتر هست فرصت بدهید تا با عواقب گوش نکردن به اطلاعات شما مواجه شود .در بعضی مواقع که عواقب به شکل جبران ناپذیر هست و نمیخواهید نوجوانتان به هیچ وجه تجربه خاصیدر آن رابطه داشته باشد . ابتدا لازم هست به نوجوانتان فرصت بدهید تا برون ریزی احساسی کند . درباره خواسته ها و نیازهایش صحبت نماید . شما نیز برایش شنونده خوبی باشید . سپس در فرصت مناسب بدون اینکه حالت تحکم داشته باشید و یا بخواهید قضاوتهای ارزشی کنید تنها با سئوالاتی فکرش را به چالش بکشید و یا با عواقب موضوع او را مواجه کنید . مثال میزنم. زمانی کهنوجوانتان با فرد نادرستی ارتباط دارد ، اجازه بدهید احساست مثبتی که در این رابطه دارد را بیان کند و شما نیز از دوستش تعریف کنید تا فرزندتان مطمئن شود شما ویژگی مثبت آن فرد را درک کرده اید . وقتی نوجوانتان حس کرد که همراه او هستیددر زمان مناسبی ، از او بپرسید به نظرت سیگار کشیدن در سن و سال نوجوانی به چه معنا ست ، نوجوان هرگز تائید نمیکند . سپس نگرانیتان را بگویید من دیدم دوست صمیمی تو در خیابان سیگار میکشید . نگرانم ...... سپس به او دستور ندهید که ارتباط را قطع کند . بلکه از او بخواهید درباره این مطلب خوب فکر کند و سپس نتیجه این تفکر را به شما منتقل نماید . مطمئن باشید زمانی که شما با نوجوان خودتان منطقی رفتار میکنید و به او اجازه انتخاب میدهید . عکس العمل منطقی هم دریافت میکنید .ما نمیتوانم به یک فرد با دستور بفهمانیم که اشتباه میکند . ما تنها با آگاهی دادن و مواجهه با عواقب و پیامدها و فعال نمودن تفکر منطقی میتوانیم ، چشم انداز و افق دیدش را بسط بدهیم تا خودش به تشخیص برسد .موفق باشید
عنوان سوال:

چگونه یک نوجوان را متقاعد کنیم که در اشتباه است؟


پاسخ:

با سلام کاربر عزیز قاعدتا همه ما انسانها دوست نداریم همیشه مورد پند و اندرز قرار بگیریم و یکی از بالا به مادستور دهد چه چیز خوب هست و چه چیز بد . گاهی لازم هست به نوجوانمان تنها هشدار یا آگاهی بدهیم و سپس مسئولیت را بر عهده خودش بگذاریم . مطمئن باشید اگر کاری را که مانهی نمودیم و انجام داد و عواقب منفیش را تجربه نمود در دفعات بعد بهتر به اگاهی که ما به او میدهیم توجه خواهد نمود . پس در مواقعی که ضرر و زیان در حدی است که اشکالی ندارد نوجوان تجربه نماید ، بهتر هست فرصت بدهید تا با عواقب گوش نکردن به اطلاعات شما مواجه شود .در بعضی مواقع که عواقب به شکل جبران ناپذیر هست و نمیخواهید نوجوانتان به هیچ وجه تجربه خاصیدر آن رابطه داشته باشد . ابتدا لازم هست به نوجوانتان فرصت بدهید تا برون ریزی احساسی کند . درباره خواسته ها و نیازهایش صحبت نماید . شما نیز برایش شنونده خوبی باشید . سپس در فرصت مناسب بدون اینکه حالت تحکم داشته باشید و یا بخواهید قضاوتهای ارزشی کنید تنها با سئوالاتی فکرش را به چالش بکشید و یا با عواقب موضوع او را مواجه کنید . مثال میزنم. زمانی کهنوجوانتان با فرد نادرستی ارتباط دارد ، اجازه بدهید احساست مثبتی که در این رابطه دارد را بیان کند و شما نیز از دوستش تعریف کنید تا فرزندتان مطمئن شود شما ویژگی مثبت آن فرد را درک کرده اید . وقتی نوجوانتان حس کرد که همراه او هستیددر زمان مناسبی ، از او بپرسید به نظرت سیگار کشیدن در سن و سال نوجوانی به چه معنا ست ، نوجوان هرگز تائید نمیکند . سپس نگرانیتان را بگویید من دیدم دوست صمیمی تو در خیابان سیگار میکشید . نگرانم ...... سپس به او دستور ندهید که ارتباط را قطع کند . بلکه از او بخواهید درباره این مطلب خوب فکر کند و سپس نتیجه این تفکر را به شما منتقل نماید . مطمئن باشید زمانی که شما با نوجوان خودتان منطقی رفتار میکنید و به او اجازه انتخاب میدهید . عکس العمل منطقی هم دریافت میکنید .ما نمیتوانم به یک فرد با دستور بفهمانیم که اشتباه میکند . ما تنها با آگاهی دادن و مواجهه با عواقب و پیامدها و فعال نمودن تفکر منطقی میتوانیم ، چشم انداز و افق دیدش را بسط بدهیم تا خودش به تشخیص برسد .موفق باشید





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین