برخی از پیشگویی‌های قرآن کریم تا به حال به وقوع پیوسته است; مثل آیه‌های 1 تا 6 سوره روم، 27 سوره فتح، 44 و 45 سورة قمر، 7 و 8 سوره أنفال و... همگی خبر از غیب داده‌اند; به عنوان نمونه آیات اولیة سورة روم خبر از شکست رومیان می‌دهد، (غلبت الروم) بعد، از محل این حادثه سخن به میان می‌آورد. (أَدْنَی الاْ ?َرْض) این شکست، در سرزمین نزدیک واقع است; منظور از آن، همان اراضی شام است که در قلمرو روم شرقی بود. این جنگ در دوران خسرو پرویز واقع شد که ایرانیان آنان را شکست سخت دادند و منطقه شامات، مصر و آسیای صغیر را مورد تاخت و تاز قرار دادند و امپراطوری روم شرقی را تا آستانه انقراض پیش بردند; این واقعه در سال هفتم بعثت، در حالیکه پیامبر9 در مکه بود، اتفاق افتاد. مشرکان مکه و دشمنان اسلام از این ماجرا خوشحال شده و آنرا به فال نیک و دلیل بر حقانیت آیین شرک گرفتند; قرآن در تعقیب آیه فوق می‌افزاید: ولی بدانید این غلبه زمان زیادی به طول نمی‌انجامد. "وَ هُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِم‌ْ سَیَغْلِبُون"، آنها بعد از مغلوب شدن، به زودی غلبه می‌یابند; سپس انگشت روی جزئیات مسأله می‌گذارد. (فِی بِضْع‌ِ سِنِین‌َ لِلَّه‌ِ الاْ ?َمْرُ مِن قَبْل‌ُ وَ مِن بَعْدُ وَ یَوْمَغ‌ذٍ یَفْرَح‌ُ الْمُؤْمِنُون) و پیروزی رومیان در اندک زمانی اتفاق می‌افتد و مؤمنین شادمان خواهند شد. سپس برای تأکید بیشتر و بر طرف ساختن هرگونه شک و تردید می‌فرماید: "وَعْدَ اللَّه‌ِ لاَ یُخْلِف‌ُ اللَّه‌ُ وَعْدَه..." این وعده الهی است و خداوند هرگز از وعده‌اش تخلف نمی‌کند. این وعده همان گونه به وقوع پیوست و پادشاه روم، هرقل از سال 626 میلادی حدود 9 سال بعد، شکست‌های پی در پی به سپاه خسرو پرویز وارد ساخت، در سال 627 میلادی این جنگها به نفع رومیان تمام و پیروزی آنان کامل شد. قابل توجه این که قرآن با بکار بردن واژه بضع، مدت تقریبی آن پیروزی را بیان کرد; زیرا این واژه، به عدد میان سه تا ده و به گفتة برخی: پنج تا ده اطلاق میشود.(پیام قرآن، همان، ج 8، ص 279، انتشارات نسل جوان.)
اما برخی از پیشگویی‌هایی قرآن کریم که در حال حاضر تحقق پیدا نکرده; ولی وعدة تحقق آن طبق تفسیر مفسران و روایات معصومین: با ظهور حضرت مهدی‌غ محقق خواهد شد; بعضی از این آیات و پیشگویی‌هایی که تا حال صورت نگرفته، عبارتند از:
1. "هُوَ الَّذِی‌َّ أَرْسَل‌َ رَسُولَه‌ُ بِالْهُدَی‌َ وَدِین‌ِ الْحَق‌ِّ لِیُظْهِرَه‌ُ عَلَی الدِّین‌ِ کُلِّه‌ِ; (توبه، 33; فتح، 28) اوست خدایی که رسول خود را با دین حق به هدایت خلق فرستاد تا او را بر همة ادیان عالم تسلط و برتری دهد".
2. "یُرِیدُون‌َ لِیُطْفِ ?‹ُواْ نُورَ اللَّه‌ِ بِأَفْوَ َهِهِم‌ْ وَ اللَّه‌ُ مُتِم‌ُّ نُورِه‌ِ; (صف، 8) کافران می‌خواهند تا نور خدا را با گفتار باطل و طعن مسخره، خاموش کنند; البته خدا نور خود را تمام و کامل می‌کند".
همچنین سوره‌ها و آیات شریفة "انفال، 39 / توبه، 32 / انبیأ، 105 / قصص، 5 / نور، 55 / انفال، 7 و..." که همگی بر غلبة اسلام بر سایر ادیان دلالت دارند و غلبة اهل حق بر اهل باطل و حتمی بودن غلبه انبیا: و اتمام نور خدا که این معانی به طور مطلق تا حال ظاهر نشده است; ولی این آیات، تحقق آن را در آخر الزمان بشارت می‌دهد، البته این پیشگویی‌ها فقط مواردی است که ما در یک بررسی اجمالی به آن دست یافتیم، ممکن است با بررسی تفصیلی به موارد دیگری نیز دست یافت. لازم به ذکر است که تا حوادثی که قرآن، احیاناً خبر داده است واقع نشود، تشخیص آن از سوی غیر امام معصوم مشکل است.(امامت و مهدویت، آیة الله حاج شیخ لطف الله صافی گلپایگانی، ص 1842، انتشارات حضرت معصومه.)
3. عقب گرد و انحطاط مسلمانان و مخالفت عملی آنان با خواسته‌ها و دستورهای اسلام که از جملة علایم آن: ذلیل نزد دشمنان، سرکوبگر مؤمنان، فراری از جهاد و ترسو و محافظ کار شدن آنهاست.(مائده، 54)(اقتباس از تفسیر المیزان، ج، ص444.)
4. پیوستن آگاهانه و درست ایرانیان به جامعه اسلامی و کمک مهم آنان به اسلام (مائده،54); (نسأ،133); (انعام،89).
5. پیروزی امام زمان‌و یاران آن حضرت بر همة سرزمین‌ها (نور،55);(قصص،5);(انبیا،105).
6. حوادث سهمگین و پیش درآمد قیامت کبرا که از آن به "اشراط الساعه" تعبیر میشود; همچون زلزلة سهمگین، تاریک شدن آسمان، خاموش شدن ستارگان، خاموش شدن خورشید، نابودی کامل کوه‌ها و... که برای اطلاع از آن اوضاع و احوال، به ترجمة سوره‌های جزء سی‌ام قرآن همچون: نازعات، زلزال، تکویر، انشقاق، قارعه، نبأ و سوره‌های دیگر قرآن همچون: حج، مرسلات، دخان، طه، واقعه، الرحمن و... که نتیجة آن وقایع، تغییر نظام موجود طبیعت و پدید آمدن نظام جهانی دیگر متناسب با آخرت است مراجعه کنید.
7. پیشگویی دربارة سرنوشت قرآن، از هنگام نزول تا قیامت: 1.محفوظ ماندن قرآن از گزند آسیب و تحریف.(حجر،9); (فصلت،42) 2.ناتوانی جن و انس از آوردن کتابی مانند قرآن. (اسرأ،88); (بقره،23); (یونس،38); (هود، 13).
شایسته ذکر است که موارد فوق بعضی از پیشگویی‌های قرآن کریم است. بیان تمامی آنها از حوصله این پاسخ نامه خارج است.
eporsesh.com
