واژۀ حجاب نورانی که در تعبیرات عرفانی مشاهده می شود، عبارت است از هر مرحله از مراحل سیر و سلوک روحانی که توقف سالک در آن، مانع از صعود به مراحل بالا باشد؛ در واقع هر نوع توجه استقلالی به عوامل رشد و تکامل معنوی، حجاب نورانی نامیده می شود. بدیهی است که اطلاق حجب نورانی بر ائمه به این معنا دارای بار منفی است؛ و نمی توان گفت ائمه (ع) در طریق الی الله هم حجب نورانی اند و هم موجب صعود می شوند.
اما باید توجه داشت که در روایات بر اسما و صفات الاهی یا وجود پیامبر (ص) و... حجاب نورانی اطلاق شده است[1] و قاعدتا نباید معنای منفی گفته شده، مد نظر این گونه روایات باشد بلکه منظور این است که آنها آیاتی هستند که حق را نشان می دهند و سبب مشی و پیشرفت هستند: "کلما اضاءلهم مشوا فیه واذا اظلم علیهم قاموا"، اما به هرحال تجلی و ظهور نور مطلق الاهی به دلیل شدت و قوت بدون گذر از حجاب ها امکان ندارد، و علاوه موجودات نیز به دلیل ضعف و ناتوانی بدون واسطه یا واسطه ها توان درک نور مطلق را ندارند، و از این روست که باید از کانال وجودی اسماء و صفات، پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) او را نظاره کرد و از همین جهت است که می توان بر آنها حجاب را اطلاق کرد بدون اینکه معنای منفی یاد شده در اینجا لحاظ شود.
اما این که توسل به ائمه (ع) چه اندازه در قرب الی الله مؤثر است به پاسخ های موجود در سایت مراجعه کنید.
پی نوشت:
1. بالاسم الذی احتجبت به (بحارالانوار، ج18، ص427). محمد صلی الله علیه وآله حجاب الله.(همان ج58، ص42). الامام حجاب الله وآیةاللّه. (همان، ج3، ص102). امر الله بعض الملائکة حتی یحجبوه.(همان، ج61، ص53؛ ج85، ص256). اول ما خلق الله حجبه. (همان، ج36، ص342).
منبع: http://farsi.islamquest.net
