بهایی
بهائیت فرقهای منشعب از آیین بابی است، که در سدۀ ۱۳ق/۱۹م به دست حسینعلی نوری ملقب به بهاءالله، از پیروان سید علی محمد شیرازی، مؤسس بابیه پدید آمد.
حکم معالجه نزد شخص بهائی را از نظر فقهی ذکر کنید؟
اشکال ندارد.
اشکال ندارد.
عنوان سوال:
حکم معالجه نزد شخص بهائی را از نظر فقهی ذکر کنید؟
پاسخ:
اشکال ندارد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- آیا میشود پول صدقه را برای معالجه ی بچه داد ؟
- آیا در اصطلاح فقهی موسیقی مترادف با غناست ؟
- آیا برای ذبح هر حیوان ذکر نام خداوند بطور جداگانه لازم است؟ نظر حضرتعالی در مورد ذبح با دستگاه که به علت سرعت برای هر یک از حیوانات نام خدا برده نمی شود چیست؟
- نظر آیت الله در مورد خواب مصنوعی یا هیپنوتیزم چیست؟ خصوصاً چنانچه توسط شخص متخصص جهت درمان بیماری روانی و اعصاب بکار رود. همچنین خواهشمند است بفرمائید استفاده این روش توسط خود شخص برای خودش به منظور درمان و یا پیشرفت چه حکمی دارد؟
- اگر ما خودمان بدانیم که شخص کافر است ولی از نظر عرف مسلمان به حساب بیاید، مثلا در پرسش نامه خود را مسلمان معرفی کند آیا چنین شخصی را باید کافر دانست؟
- ماده انسولین که در معالجه بیماری قند تزریق می شود احیاناً از بنکربایس خوک، گرفته می شود آیا استعمال آن جایز است؟
- درصورت پرداخت وام قرض الحسنه به صورتی که مقداری از سپرده شخص تا اتمام اقساط نزد صندوق جهت استفاده دیگر اعضا باقی بماند از نظر شرعی چه حکمی دارد همچنین کارمزدی که بابت این امر در یافت می گردد؟ از نظر شرعی چه حکمی دارد؟
- اساسا برای ارائه زندگی معصومان (ع) از طریق فیلم ونمایش و سریال با حفظ حدود فقهی چه راه حلّی را ارائه می دهید ؟
- آیا شخص مبتلا به بیماری ایدز می تواند با شخص سالم ازدواج کند؟
- آداب خوردن و آشامیدن را ذکر کنید ؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مکارم شیرازی] شخصی از یک بیماری سخت مانند سرطان رنج می برد و پزشکان هم از معالجه وی نا امید شده اند، حال اگر پزشکی از روی ترحّم و دلسوزی از معالجه وی که منجر به ادامه زندگی شخص بیمار در مدّت کوتاهی می شود خودداری نماید و بیمار زودتر بمیرد، آیا از نظر فقهی و شرعی چنین کاری جرم است یا نه؟ لطفاً به طور اجمال به دلیل آن را اشاره کنید.
- [سایر] 1. معامله با کسانی که مذهبشان بهایی است، چگونه است؟ 2. در صورتی که مسلمانی با بهایی وارد معامله شده، آیا جایز است ما در همان مورد معامله با آن مسلمان معامله کنیم؟ مثلاً شخص بهایی مالک می باشد و شیعه ای آن را اجاره می کند و در آن خشک شویی می زند، آیا امکان دارد که ما لباس هایمان را به این خشک شویی بدهیم؟ 3. آیا اقرار شخص بر بهایی نبودن خودش کافیست یا حتماً می بایست ما تجسّس کنیم؟
- [آیت الله بهجت] 2) فروشنده شرعا ملزم به انتقال ملک خود به خریدار (شخص بهایی) است؟
- [سایر] ماهیت فقهی حقوقی تدلیس شخص ثالث چیست؟
- [سایر] عقد وکالت را از نظر فقهی توضیح دهید؟
- [سایر] غلو در مداحی از نظر فقهی چه حکمی دارد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] تعریف اقرار را از نظر فقهی بیان فرمائید؟
- [سایر] خوردن منی توسط زوجه از نظر فقهی چه حکمی دارد؟
- [سایر] زیدیه از نظر فقهی با سایر مکاتب چه فرقی دارند؟
- [سایر] زیدیه از نظر فقهی با سایر مکاتب چه فرقی دارند؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر زن ناچار به معالجه از مرضی باشد و مرد نامحرم برای معالجه نمودن او بهتر باشد ، میتواند به مرد نامحرم مراجعه نماید ، و چنانچه آن مرد ناچار باشد که برای معالجه او را نگاه کند و دست به بدن او بزند اشکال ندارد ، ولی اگر با نگاه کردن بتواند معالجه کند ، نباید دست به بدن او بزند ، و اگر با دست زدن بتواند معالجه کند ، نباید او را نگاه کند .
- اماله کردن با چیز روان اگرچه از روی ناچاری و برای معالجه باشد، روزه را باطل میکند. ? قی کردن:
- حیوانات حرام گوشت بجز آنچه در مسأله پیش گفته شد با سربریدن ، یا شکار کردن با اسلحه ، گوشت و پوست آنها پاک میشود ، چه درنده باشند و چه غیر درنده ، حتی فیل و خرس و بوزینه (که از نظر فقهی محل اختلافاند) . ولی اگر حیوانات حرام گوشت را با سگ شکار کنند ، پاک بودنش محل اشکال است .
- روزهای که از انسان بواسطه مستی فوت شده ، باید قضا نماید ، اگر چه چیزی را که بواسطه آن مست شده ، برای معالجه خورده باشد .
- مخارج زن در سفر اگر بیشتر از مخارج او در وطن باشد ، چنانچه با اذن شوهر سفر رفته باشد بر عهده شوهر است ، ولی پول ماشین ، و یا هواپیما و مانند اینها و بقیه مخارجی که سفر کردن او متوقف بر آنهاست ، بر خودش میباشد ، ولی اگر شوهر مایل باشد که زن را سفر ببرد ، باید خرج سفر او را هم بدهد ، و همچنین اگر سفر ضروری از نظر شئون زندگی باشد ، مانند سفر برای معالجه .
- آشامیدن بول حیوانات حرام گوشت ، حرام است ، و همچنین بول حیوانات حلال گوشت حتی شتر بنابر احتیاط لازم ولی خوردن بول شتر و گاو و گوسفند اگر برای معالجه باشد اشکال ندارد .
- اگر پیش از تمام شدن ذکر واجب ، عمداً سر از رکوع بر دارد نمازش باطل است . و اگر سهواً سر بر دارد اعاده ذکر لازم نیست .
- اگر کلمهای را به قصد ذکر بگوید ، مثلاً به قصد ذکر بگوید (اللّه اکبر) و در موقع گفتن آن ، صدا را بلند کند که چیزی را به دیگری بفهماند ، اشکال ندارد . وهمچنین اگر کلمهای را به قصد ذکر بگوید هر چند بداند که این کار سبب میشود که کسی متوجه مطلبی شود ، اشکال ندارد . ولی اگر اصلاً قصد ذکر نکند ، یا قصد هر دو امر را بکند به نحوی که لفظ را هر دو معنی به کار برده باشد ، نمازش باطل میشود . واما اگر قصد ذکر کند و انگیزهاش در گفتن ذکر متوجه کردن غیر باشد ، نمازش صحیح است .
- اگر پزشک بدست خود به مریض دوا بدهد ، و یا برای او دوائی توصیه کند ، و بواسطه خوردن دوا ضرری به مریض برسد ، یا بمیرد ، پزشک ضامن است ، هر چند در معالجه کوتاهی نکرده باشد .
- صحت طلاق، از نظر فقه امامیه، شرایطی دارد که از نظر دیگر مذاهب اسلامی، هیچیک یا برخی از آنها در صحت طلاق معتبر نیست، لذا اگر شخص غیر امامی زن خود را به گونهای طلاق دهد که از نظر مذهبش صحیح و از نظر مذهب ما فاسد است، برای پیرو مذهب امامیه بنا به الزام طرف طبق احکام مذهبش جایز است که پس از انقضای عدّه آن زن در صورتی که از کسانی باشد که طبق مذهبشان عدّه دارد با او ازدواج کند. همچنین در صورتی که زن مطلقه از امامیه باشد، میتواند با دیگری، ازدواج نماید. برخی شرایط صحت طلاق از نظر امامیه، که از نظر دیگر مذاهب هیچیک، یا برخی از آنها معتبر نیست، عبارتند از: 1 طلاق در پاکی زن که در آن نزدیکی صورت نگرفته باشد. 2 طلاق قطعی باشد و بر چیزی معلّق نباشد. 3 طلاق با گفتار باشد، نه نوشتار. 4 طلاق از سر اختیار باشد، نه اجباری. 5 طلاق، با حضور دو شاهد عادل باشد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر زن ناچار باشد برای معالجه به مرد نامحرم مراجعه کند و مرد هم برای معالجه ناچار باشد که او را نگاه کند و دست به بدن او بزند جایز است ولی اگر با نگاه کردن بتواند معالجه کند نباید دست ببدن او بزند و اگر با دست زدن بتواند معالجه کند نباید او را نگاه کند و در هر صورت اگر بتواند با دستکش معالجه کند نباید با دست معالجه نماید
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . ازدواج مسلم یا مسلمه با بهایی جایز نیست و اگر عقد بین آنها واقع شود باطل است، چه زن باشد و چه مرد، و جدا شدن آنها واجب است و بر مسلمانان لازم است آنها را جدا کنند و محتاج به طلاق نیست، لکن اگر زن نمی دانسته که مرد بهایی است یا مسأله را نمی دانسته که نباید به بهایی شوهر کند، بعد از جدایی از او باید عدّه وطی به شبهه که عدّه طلاق است نگهدارد.
- [آیت الله بهجت] اگر مرد برای معالجه زن نامحرم و یا زن برای معالجه مرد نامحرم ناچار شود که او را نگاه کند و دست به بدن او بزند، اشکال ندارد، ولی اگر با نگاه کردن بتواند معالجه کند، نباید دست به بدن او بزند، و اگر با دست زدن بتواند معالجه کند نباید نگاه کند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسانی که دارای چنین بیماری هستند، اگر به آسانی قابل معالجه باشند واجب است معالجه کنند و اگر نکنند برای آنها اشکال دارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که برای حج یا عمره احرام بسته نمی تواند غسل ارتماسی کند و حکم غسل ارتماسی شخص روزه دار در مساله ذکر شده است
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که برای حج یا عمره احرام بسته نمی تواند غسل ارتماسی کند و حکم غسل ارتماسی شخص روزه دار در مساله ذکر شده است
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زنی برای معالجه ناچار باشد به مرد نامحرم مراجعه کند و مرد برای معالجه زن نامحرم ناچار باشد که او را نگاه کند و دست به بدن او بزند اشکال ندارد، ولی اگر با نگاه کردن بتواند معالجه کند نباید دست به بدن او بزند و اگر با دست زدن بتواند معالجه کند نباید او را نگاه کند، همچنین اگر معالجه منحصر به پزشک نامحرم نباشد ولی زن در اثر بیاطلاعی از پزشک معالج زن یا محرم، ناچار باشد که به مرد نامحرم مراجعه کند، در صورتی که معالجه مرد بدون دست زدن یا نگاه کردن به قسمتهای محرّم از اعضای زن امکانپذیر نباشد و مرد بداند که معالجه به مثل او منحصر نیست، جایز نیست معالجه کند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر مرد برای معالجه زن نامحرم ناچار باشد که او را نگاه کند ودست به بدن او بزند، اشکال ندارد ولی اگر با نگاه کردن بتواند معالجه کند نباید دست به بدن او بزند و اگر با دست زدن بتواند معالجه کند نباید او را نگاه کند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر مرد برای معالجه زن نامحرم ناچار شود که او را نگاه کند و دست به بدن او بزند اشکال ندارد، ولی اگر با نگاه کردن بتواند معالجه کند نباید دست به بدن او بزند و اگر با دست زدن بتواند معالجه کند نباید او را نگاه کند.
- [آیت الله سبحانی] اگر مرد برای معالجه زن نامحرم ناچار باشد که او را نگاه کند و یا دست به بدن او بزند، اشکال ندارد ولی اگر با نگاه کردن بتواند معالجه کند، نباید دست به بدن او بزند و اگر با دست زدن بتواند معالجه کند، نباید او را نگاه کند.