نفر
نَفْر در لغت به معنی اعراض كردن، پيش دويدن، پراكنده شدن و رم كردن آمده است. [۱]
بسمه تعالی: اگر دایره ی غیبت وسیع باشد به گونه ای که همه ی آن افراد، اگر سخن طرف را بشنوند، ناراحت نشوند، مثل این که بگوید یک نفر در این شهر چنین گناهی انجام می دهد، این غیبت نیست، ولی اگر دایره کوچک باشد و اعضای دایره از شنیدن آن سخن ناخرسند شوند، غیبت حساب می شود و دو گناه انجام داده است: